W gabinecie eksploatacji maszyn i urządzeń pomocniczych na bazie zmodernizowanych, istniejących urządzeń powstał system sterowania urządzeniami nowoczesnej siłowni okrętowej w zakresie podstawowych elementów systemów okrętowych:
- roboczym 30 oraz 150 barów,
- okrętowych pomp wirowych – pompy wody,
- pompy paliwa i pompy oleju,
- wirówki paliwa i oleju.
System sterowania pracuje zarówno jako autonomiczny umożliwiający lokalne sterowanie urządzeniami (lokalne startery) jak i nieautonomiczny tzn. operator może kontrolować pracę urządzeń (sterowanie ich parametrami) poprzez zestaw interfejsów podobnych do rzeczywistych stosowanych na najnowszych jednostkach pływających.
Zbudowany system składa ze stanowiących wyposażenie gabinetu – laboratorium urządzeń rzeczywistych sterowanych poprzez nowe, nowoczesne elektroniczne systemy sterowania i monitoringu.
Systemy sterowania umożliwiają kształtowanie, w bardzo szerokim zakresie, parametrów pracy elementów systemów:
- sprężarki powietrza, poprzez zmianę prędkości obrotowej,
- pompy wody, poprzez zmianę prędkości obrotowej pomp i charakterystyki rurociągu,
- pompy paliwa i oleju, poprzez zmianę prędkości obrotowej pomp i charakterystyki rurociągu,
- wirówki, zmianę parametrów paliwa i oleju na wejściu do wirówki poprzez ich kontrolowane zanieczyszczenie.
Całość systemu kontroli i monitoringu została zintegrowana w ramach jednego systemu elektronicznego opartego na najnowszych typach sterowników począwszy od sterowników „lokalny”, aż po pulpit sterujący wraz ze stanowiskiem instruktora.
Oprogramowanie systemu umożliwia ponadto tworzenie ćwiczeń polegających na zdejmowaniu charakterystyk pomp wirowych oraz rurociągów, co w praktyce przełoży się na wyjaśnienie typowych zjawisk, z jakimi spotykają się mechanicy podczas eksploatacji siłowni na okrętach (kawitacja, praca pompy na sucho, charakterystyka układu pompowego, itp).
Powyższe rozwiązania, umożliwiają realizowanie funkcji dydaktycznych poprzez „opracowywanie” ćwiczeń obejmujących zarówno podstawy wiedzy o urządzeniach jak i obsługę urządzeń w zmiennych warunkach, w których instruktor może wprowadzać typowe, występujące w rzeczywistej eksploatacji awarie.
Autonomiczne stanowiska umożliwiają rekonfigurację tak, aby spełniały wymóg prowadzenia ćwiczeń w kilku różnych grupach tematycznych, zastępując i redukując ekwiwalentną liczbę stanowisk.